Zo af en toe kom ik ze tegen: liedjes waar ik kippenvel van krijg. Het is niet alleen goede muziek, maar het raakt me dieper. Het weet diepe verlangens te verwoorden of iets los te maken in mijn hart. De vakantieperiode is een mooie tijd om een aantal van die liedjes te delen. (Voor muziek die me eerdere jaren raakte, klik hier.)

Ik ben een pelgrim, een reiziger, een vreemdeling in deze wereld. Ik ben gemaakt voor een andere plek. Een plek die deze wereld is, maar vernieuwd, heel, gaaf. Soms verlang ik innig naar die nieuwe wereld. Dat is niet alleen mijn verlangen, het was ook het verlangen van Tolkien. Zijn verlangen naar en hoop op de nieuwe wereld groeide uit tot een centraal thema in zijn werk en in de verhalen van onder meer De Silmarillion. Dit lied is het afsluitende lied van de hele Lord of the Rings-filmtrilogie. De tekst, de muziek en de stem van Annie Lennox geven me kippenvel tot in het diepst van dat verlangen en die hoop.

Dit werkt alleen als je zelf Spotify hebt. Voor YouTube: https://youtu.be/HvF31-2bVNE

Annie Lennox – Into The West

Lay down
Your sweet and weary head
Night is falling
You have come to journey’s end
Sleep now
And dream of the ones who came before
They are calling
From across the distant shore

Why do you weep?
What are these tears upon your face?
Soon you will see
All of your fears will pass away
Safe in my arms
You’re only sleeping

What can you see
On the horizon?
Why do the white gulls call?
Across the sea
A pale moon rises
The ships have come
To carry you home

And all will turn to silver glass
A light on the water
All souls pass

Hope fades
Into the world of night
Through shadows falling
Out of memory and time
Don’t say
We have come now to the end
White shores are calling
You and I will meet again
And you’ll be here in my arms
Just sleeping

What can you see
On the horizon?
Why do the white gulls call?
Across the sea
A pale moon rises
The ships have come
To carry you home

And all will turn to silver glass
A light on the water
Grey ships pass
Into the West