Een Spaanse vader wilde het goedmaken met zijn zoon die naar Madrid is weggelopen. Vol berouw plaatst de vader een advertentie in een krant, El Liberal: ‘Paco, ontmoet me bij hotel Montana, dinsdag tussen de middag, alles is vergeven, papa.’ Nu is Paco een gewone naam in Spanje en als de vader naar het plein gaat, staan er achthonderd jongemannen met de naam Paco die wachten op hun vaders. (Uit: Jutten van Reinier Sonneveld)

Ik ben waarschijnlijk niet de enige die zich vooral herkent in de oudste zoon, de bekendste ‘oudste zoon’ uit de wereldliteratuur. (Als het je niet bekend voorkomt, moet je de eerste helft van Lucas 15 lezen.) De gelijkenis van Jezus legt nadruk op de jongste zoon, de ‘verloren zoon’, maar die staat toch wat verder van mijn bed. Verkwisting, losbandigheid, het is niet aan mij besteed. Nee, dan de oudste broer. Wrok, negatieve gevoelens, hard werken, maar toch twijfelen aan de liefde van de vader, dat is meer mijn kopje thee.
Lees verder →