Vroeger, in mijn onzekere tienerjaren (die overgingen in de onzekere twintigerjaren, die overgingen in de langzaam minder onzeker wordende dertigerjaren), kon ik het niet zo goed geloven dat mensen met mij omgingen omdat ze mij tof vonden, vanwege mij. In een vriendengroep op school ging ik ervan uit dat het mensen om die anderen ging. Tijdens een Beter-Uit-vakantie in Italië met een vriend (in Lido di Jesolo!) gingen onze medereizigers vooral met ons om vanwege die vriend, was mijn overtuiging.
In ieder geval niet vanwege mij. Dat kon natuurlijk niet, ik was niet zo aantrekkelijk voor anderen. Het was geen fijn idee om te beseffen dat Lees verder